Een zendamateur kijkt naar de verwoesting in zijn thuisstation nadat Katrina toesloeg. Ondanks de ruïne bleef hij uitzenden en berichten coördineren met hulpdiensten axios.com.
Een nostalgische foto van een zendamateur achter zijn apparatuur uit ca. 1955 – vergelijkbaar met de stations die tijdens de Watersnoodramp 1953 werden gebruikt .
Moderne operators in zichtbare veiligheidsvesten bedienen hun apparaten vanuit een commandocentrum – illustratief voor organisaties als ARES bij hulpacties lobservateur.com+1m.facebook.com+1.
Een opname uit een presentatie waarin onder meer Katrina én andere noodsituaties worden genoemd, inclusief een operator in actie .
Deze foto's illustreren helder:
Tijdens de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 overstroomden grote delen van Zeeland, Zuid-Holland en West-Brabant. Telefoonlijnen waren vernietigd, militaire communicatie faalde op veel plekken, en wegen waren onbegaanbaar. In deze chaos namen zendamateurs het initiatief.
Toen Orkaan Katrina op 29 augustus 2005 New Orleans trof, werd vrijwel de gehele communicatiestructuur van de stad vernietigd. Satellietsystemen faalden door overbelasting, GSM-masten waren uitgevallen, en hulpdiensten konden niet met elkaar communiceren.
Tijdens de enorme bosbranden in Victoria (Australië), waarbij tientallen doden vielen en veel infrastructuur beschadigd raakte, bleken de WICEN-zendamateurs (Wireless Institute Civil Emergency Network) cruciaal.
In afgelegen gebieden zonder betrouwbare infrastructuur, zoals delen van Alaska of de Sahara, gebruiken artsen, hulpverleners en zendelingen tot op de dag van vandaag HF-radio en zendamateurs voor medische consultaties, weersinformatie en noodgevallen.